ایران, مقاله ها

واحد پول و اسم سکه ها در ایران

بعد از حمله مغول واحد پول در ایران تومان شد که بوسیله مغولها رایج گردید. درضمن این کلمه به کسی که دارای ده هزار دینار طلا بود نیز اطلاق می شد. بدین صورت که تومان الدوله و . .. نامیده می شد.

بطوریکه گفته می شود خراجی را که مردم گیلان به خزانه حکمرانان مرکزی مغولی می دادند و دو تومان بوده است که برابر

بیست هزار سکه دینار طلا بود. بعدها در زمان صفویه تا اوایل سلطنت رضاشاه پهلوی یک تومان برابر ده هزار دینار بود.

کلمه تومان فقط برای محاسبات دولتی مصرف می شد ولی شهرهای بزرگ پول دیوانی و بنام پول زنده نامیده می شد که روی آن محاسبات انجام می گرفت. اگرچه تومان ده هزار دینار بود ولی به ارزش های مختلفی از ۱۴۲ شاهی تا ۵۰۰ شاهی زنده بجای ۲۰۰ شاهی بود.

دینار :

کلمه ای است رومی ( اصل آن Dinarius) که در قرن اول هجری توسط اعراب در ایران رایج مصطلح شد. در زمان فتحعلی شاه قاجار سکه های طلای ۲۴ و ۱۸ نخود را دینار اشرفی می نامیدند. در اوایل سلطنت شاه اسماعیل اول واحد وزن یک تومان نقره ۴۰۰ مثقال وزن داشت و در مدت ۳۶۷ سال این واحد وزن خود را به تدریج ازدست داد و تا اینکه به یک چهلم وزن سابق یعنی ۱۰ مثقال گردید. این وزن از زمان ناصرالدین شاه قاجار تا سال ۱۳۱۱ شمسی ادامه داشت.

ریال :

کلمه ای است اسپانیایی که توسط اسپانیایی ها در ایران رواج یافت. واحد پول اسپانیا نیز ریال بوده است. در زمان فتحعلی شاه قاجار این واحد پولی برابر واحد پولی اسپانیا در ایران مرسوم گردید که معادل ۲۵ شاهی یا ۱۲۵۰ دینار شد.

اشرفی:

کلمه ایست که بوسیله آل اشرف صیفدین بارس بای در مصر رواج یافت و در سال های ۸۰۹ تا ۸۲۵ هجری قمری این کلمه در ایران نیز مصطلح شد ولی بعدها بطور کلی تنها اشرفی را به نام سکه طلائی که یک تومان باشد می شناختند.

سکه عباسی:

سکه طلا یا نقره عباسی برای اولین بار در ایران در زمان شاه عباس اول به نام عباسی به ضرب رسیده که برابر ۴ شاهی بود و تا سالیان دراز نیز به همین اسم ضرب می شد. در اواخر سلسله صفویه ضرب سکه های طلای عباسی منسوخ شد. ولی ضرب عباسی نقره تا زمان فتحعلی شاه قاجار ادامه یافت.

سکه های نقره:

سکه های نقره بنام هزار یا (هزار دیناری) عباسی (۲۰۰ دیناری) یا چهارشاهی ۲شاهی (۱۰۰ دیناری) یا نیم عباسی یا صد دیناری یا صناری معروف بود. در زمان محمدشاه خدابنده نیز به نام خدابنده یا محمدی نامیده می شد و تا زمان فتحعلی شاه با این اسم باقی بود. سکه های شاهی (۵۰ دیناری) و سکه های بیستی،۲۰ دیناری . . .

نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *