۲ بهمن ۲۲ ژانویه

شاهجهان دوبار تلاش به تصرف قندهار كرده بود كه از ارتش ايران شكست خورد. شكست سال ۱۶۵۳ او آن چنان سخت بود كه انديشه تعرض به قلمرو ايران را از سر بيرون كرد. وي پس از جهانگير، اكبر، همايون و بابر امپراتور هند شده بود. حكومت تيموريان بر هند از ۱۵۲۶ تا ۱۸۵۷ طول كشيد و از اين سال، پادشاه انگلستان امپراتور هند (هندوستان = همه شبه قاره هند از ميانمار تا مرز ايران) اعلام شده بود (بريتيش راج) كه از جانب خود تا سال ۱۹۴۷ نايب السلطنه به دهلي مي فرستاد. بابر از اعقاب امير تيمور گوركان و نخستين پادشاه هند با تاييد و كمك دولت وقت ايران امپراتور هند شده بود. وي قبلا با حكم شاه صفوي ايران حكمران كابل شده بود. همايون نيز با كمك ارتش شاه طهماسب صفوي تخت و تاج خود را به دست آورده بود. در دوران گوركانيان، پارسي زبان رسمي دربار هند بود و پارسيان هند كه اين كشور را صنعتي و تكنولوژيك كرده اند در آن زمان مديريت ها را برعهده داشتند.
طراح عمارت تاج محل كه در ژانويه سال ۱۶۵۳ ميلادي تكميل شد استاد عيسي معمار بزرگ ايراني بود. استاد عيسي براي ساختن اين عمارت باشكوه دهها معمار و تزيين كار را از ايران (عمدتا از شهرهاي اصفهان، كرمان و شيراز) به هند برده بود. بيشتر تزيين كاران از شيراز بودند. قسمتي از سنگهاي مرمر اين عمارت از ايران (معادن كوه هزار واقع در شهرك «راين» استان كرمان) و ايران خاوري (سرزميني كه انگليسي ها بعدا نامش را افغانستان گذارده اند و در آن زمان قطعه خاوري ايران بود) به محل حمل شده بود.